• Stichting Van Afval naar Grondstof

  • Kersvers Lid in de Orde van Oranje-Nassau blijft fanatiek voor een schone aarde


  • Rob Kleinegris zit thuis aan de woontafel en kan nog maar net over de stapel gelukskaarten kijken. De Soester kreeg op 24 april een verrassend telefoontje van burgemeester Rob Metz. De ene Rob mocht de andere Rob mededelen dat er een lintje zijn kant opkomt. De melding over de koninklijke onderscheiding zorgde voor veel eenrichtingsverkeer richting het Van der Huchtlaantje in Soest-Zuid. Weken later ploffen er nog steeds gelukswensen op de digitale en fysieke deurmat in de vorm van kaartjes, mailtjes, bloemen en zelfs dozen met chocolade.

    De onderscheiden Kleinegris is, dik drie weken na de telefonische onderscheiding, nog altijd beduusd van de huldeblijk. Het kersverse lid in de Orde van Oranje Nassau is daarnaast vooral bescheiden. ,,Dit bewijst dat we goed bezig zijn met onze stichting!” Rob Kleinegris is de initiator van de stichting Van Afval naar Grondstof en in die hoedanigheid de voortrekker van allerlei initiatieven die moeten zorgen voor een gezonde moeder aarde, niet alleen nu maar ook in de toekomst.

    Verdiend
    Het siert Rob dat hij ‘zijn’ stichting onderdeel laat zijn van de koninklijke onderscheiding, maar de man in kwestie heeft het lintje toch echt persoonlijk verdiend. Zijn niet aflatende inzet voor de maatschappij is ook koninklijk erkend en dat is, volgens velen, niet meer dan terecht.

    Zijn inzet voor mens en maatschappij begon eind jaren zestig toen hij als broekie toetrad tot het bestuur van BDC (het latere SO Soest). Als penningmeester werd hij door zijn toenmalig werkgever Henk van Asch naar voren geschoven. ,,Toen hadden we al discussie of we met BDC op zaterdag zouden gaan voetballen. Dat speelt nu weer begrijp ik. Toen leidde dat tot het vertrek van veel goede voetballers naar VVZ’49. Wij wilden echt op de zondag blijven”, herinnert Rob zich. ,,Het waren roerige tijden. Ik was een man van geven en nemen, da’s met het zakenleven net zo.”

    Rob Kleinegris werkte bij Henk van Asch (senior) en was de laatste werknemer die daar vertrok. Van Asch verkocht ‘de tent’ en Rob zorgde voor de afwikkeling. ,,Uiteindelijk moest ik uiteindelijk mijzelf ontslaan. Toen ben ik voor mijzelf begonnen met een assurantie- en administratiekantoor.”

    Rommeltje
    Wanneer Rob een klant bezocht wist hij precies wat voor vlees hij in de kuip had. ,,Voordat ik aanbelde keek ik eerst hoe de tuin en de omgeving verzorgd was. Als dat een rommeltje was, dan was het met de administratie ook zo. Zag de tuin en picobello uit dan was de administratie ook dik in orde.”

    Van WBT naar VAnG
    Na zijn pensionering ging Rob aan de slag in het WijkBewonersTeam (WBT) voor de gebieden Overhees, Hees en Klein Engendaal. Rob: ,,Dat is een gebied van 8300 bewoners. Wij stonden tussen bewoners en gemeente in en waren de ogen en oren van de wijk. Met de wijkagent, zoals de laatste jaren Leen Bomhof, overlegden wij en kreeg hij informatie. Het was een club van betrokken mensen, maar die club werd wel steeds kleiner. Toen het WBT werd opgeheven ben ik verdergegaan met Stichting VAnG. Ik had ondertussen connecties met docent/acteur/bioloog Theodoor Braaksma. Die leerde ik kennen via een actie voor molen De Windhond. Theodoor gaf in 2008 bij de opening van de molen een geweldig college voor de schoolkinderen. Die vent konden we gaan inzetten voor onze acties.”

    Rob ging aan de slag met Theodoor en betrok zijn vriend Jan Bredewold bij de stichting. ,,Jan kende ik via wethouder Jan Menne, zij waren buren en bij av Pijnenburg, waar ik penningmeester was liep Jan ook rond. Hij blijkt nog steeds een prima voorzitter voor onze stichting.”

    Passie voor een schone omgeving 
    Ik ben fanatiek als het gaat om een schone leefomgeving. Dat heb ik vanuit het bedrijf meegekregen. Hoe iemand met zijn of haar leefomgeving omgaat spreekt vaak boekdelen. Wanneer mensen uit hun auto stappen en ze negeren het zwerfvuil waar ze letterlijk overheen stappen dan weet ik genoeg. Dat laat iets zien van je. Ik ben netjes, gedisciplineerd en schoon op leefomgeving. Dat zit misschien in mijn opvoeding. Je moet dat blikje gewoon oppakken en dan in de goede bak gooien. Dit is een handeling dat tot je basis hoort. Wanneer een winkelier ’s morgens een kwartier eerder begint en zijn stoepje aanveegt werkt dat stimulerend voor de omgeving.”

    Streetmasters 
    Een schone leefomgeving. Dat was voor Rob het idee om plaatsgenoten te rekruteren voor de Streetmastergroep. Vrijwilligers gaan geregeld hun eigen wijk in, gekleed in hesje en gewapend met een mechanische grijparm (streetmaster) en een vuilniszak. Het gevolg is een schoner Soest. Het initiatief wordt omarmd door ouderenbond PCOB en de gemeente Soest. Rob: ,,Inmiddels zijn er tientallen Soesters die hun buurt schoon en netjes houden. Als de gemeente zwerfvuil opruimt en prullenbakken leegt, gaat alles op één hoop en hup de verbrandingsoven in. Zo gaan grondstoffen verloren. Onze slogan is: 'Alles met gemak in de juiste bak'. Het is de bedoeling dat de Stichting Bikkel hierin gaat ondersteunen. Zij zorgen voor een dagbesteding voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Past prima in onze filosofie. Met de Streetmastergroep doen wij mee aan landelijke acties zoals Actie Zomerschoon en Keep It Clean Day. Bewoners en omstanders zijn zo positief. Onlangs kreeg Streetmaster Peter Tebbens uit anonieme hoek een taart als dank voor het schoonhouden van de buurt.”

     

    Afval scheiden
    Rob heeft sinds 2004, het oprichtingsjaar van de Stichting VAnG, al veel voor elkaar gekregen. Zo ziet hij de noodzaak van het scheiden van afval. ,,Dat is belangrijk. Door scheiding wordt hergebruik bevordert en dat bevordert het kringloopverhaal. Dan wordt afval grondstof voor nieuwe producten. Afvalscheiding voorkomt bovendien ellende. Voorbeeldje? Bij een school in Soest werden composteerbare zakjes in een hok gegooid in plaats van in de GFT-bak. Gevolg was dat ratten en muizen vrij spel hadden. Het scheiden van afval moet een tweede natuur worden. De basisscholen in Soest hebben wij zover gekregen. Zij beschikken over grondstofunits waarmee eenvoudig gescheiden kan worden. Bovendien weten de kinderen dankzij de lessen van onder meer Theodoor dat zij geen plastic en drinkpakjes mee naar school moeten nemen. Ondertussen voeden zij thuis hun ouders op. Dat is mooi, zo creëren wij een generatie die afvalvrij denkt.”

    Corona
    De coronapandemie kan volgens Rob niet los gezien worden van het wereldwijde consumentengedrag. ,,De mens moet zich gedragen naar de natuur. De planeet geeft ons vruchten en grondstoffen. Als we alleen maar nemen en niks geven verstoren wij door overmatige consumptie en grootschalige veeteelt het kringloopmodel. We vliegen de wereld over in onze zoektocht naar de goedkoopste producten en goedkope arbeid in China en India. Dat zijn precies de landen die het niet zo nauw nemen met mensenrechten en milieuvoorschriften.”

    Mediteren
    De kringloopgedachte heeft volgens Rob Kleinegris te maken met de portemonnee, lichaam en geest. Hij zegt daarover: ,,Ieder mens is uniek en moet zelf uitvogelen wat voor hem het beste is. Ik mediteer twee keer per dag, ’s morgens en ’s avonds. Dat doe ik al vanaf mijn 35ste. Heel wonderlijk welke gedachtes dan bij je opkomen, ook vanaf je jongste jeugd. Door meditatie stuur je opdrachten naar je onderbewustzijn. De oplossing komt dan later omhoog.”

    ,,Ons lichaam is belangrijk, we moeten bewust zijn van onze voeding. Dat past in het kringloopverhaal. Geen zinloze verspilling en als maatschappij moeten we kritisch kijken naar de grootschalige veeteelt. Tot slot, de portemonnee; geef niet meer uit dan wat er binnenkomt. Dat voorkomt verspilling.”

    Rob Kleinegris, een bijzonder mens die ook tijdens een interview de aandacht vooral vestigt op zijn drijfveer: het schoonhouden van onze planeet. Na het interview gaat het oranje hesje aan. Met de streetmaster in de hand wandelt Rob de buurt door en ruimt twee zaken vol met zwerfvuil. Het lichaam en de geest van de krasse Soester zijn nog altijd in prima conditie.